żebranina

żebranina: żebranina {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. żebraninanie; blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'proszenie o jałmużnę; żebranie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uprawiać żebraninę w pociągach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uporczywe, natrętne proszenie o coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Denerwuje mnie taka żebranina po urzędach. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

žebranina — ×žebraninà (sl.) sf. (2) Dg elgetystė: Per mus gi nieko nėr – žebraninà Str … Dictionary of the Lithuanian Language
żebranina — ż IV, CMs. żebraninanie, blm «prośba, prośby o jałmużnę; żebranie» Natrętna żebranina. Uprawiać żebraninę … Słownik języka polskiego
żebry — blp, D. żebryrów przestarz. «proszenie o jałmużnę; żebranie, żebranina» zwykle we fraz. Chodzić, iść na żebry, po żebrach «trudnić się żebraniną; żebrać» … Słownik języka polskiego
proszony — proszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. prosić (p.) proszony w użyciu przym.: ∆ Proszony obiad, proszona kolacja itp. «obiad, kolacja, na które ktoś został zaproszony» proszone w użyciu rzecz., tylko we fraz. Iść, chodzić itp. po… … Słownik języka polskiego
żebractwo — n III, Ms. żebractwowie, blm «zajęcie żebraka; żebranie, żebranina» Zajmować się żebractwem. Żyć z żebractwa … Słownik języka polskiego
żebry — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, lm D. żebryrów, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} żebranie, żebranina ZOB.chodzić [iść, pójść] na żebry [po żebrach] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias